Na het succes van Wonder Woman (2017) werd al snel bekend dat Patty Jenkins bezig was met het werken aan een tweede deel.
Waar deel 1 zich tijdens WO1 afspeelde, dachten fans dat deel 2 zich wellicht in WO2 zou afspelen. Niks is minder waar en Jenkins bracht Wonder Woman naar de roerige jaren '80.
Wonder Woman/Diana Prince (Gal Gadot) draait al een tijdje mee en heeft sinds WO1 de wereld zien veranderen. Vrienden van toen zijn er niet meer en haar familie heeft ze al die tijd niet meer gezien. Ze werkt als wetenschapper in het Smithsonian Museum of National History en houd haar leven als Wonder Woman geheim. Veel sociale contacten heeft ze niet tot ze dokter Barbara Minerva (Kristen Wiig) tegen het lijf loopt. Samen moeten ze onderzoek doen naar de mysterieuze Dreamstone, die volgens legendes je wensen vervult.
Wanneer (falende) zakenman Maxwell Lord (Pedro Pascal) het museum bezoekt lijkt hij al van de steen af te weten en wil deze koste wat het kost in zijn bezit krijgen.
En daarbij is het toch wat onduidelijke plot kort samengevat. Hoewel het verhaal epische momenten heeft, komt het maar langzaam op gang. Er is veel tijd gestoken in de achtergrondverhalen van de drie belangrijkste personages, want soms een beetje lang duurde.
De muziek daarintegen is fenomenaal en maakt elke scene toch net even wat beter. Hans Zimmer laat weer horen waarom hij een legende is.
Girl Power staat centraal in deze film. Wonder Woman mept aanhankelijke mannen met gemak tegen de vlakte en ook Barbara weet er wel raad mee. De film laat op momenten zien dat de jaren '80 een hele andere tijd was waar vrouwen anders bekeken werden.
Al met al was het een vermakelijke film het hoogte- en dieptepunten. Wonder Woman (2017) blijft tot nu toe de beste film, maar bij Wonder Woman 1984 zal je je zeker niet vervelen.
Reactie plaatsen
Reacties