We hebben er even op moeten wachten, maar 'Spider-Man: No Way Home' is eindelijk te zien in de bioscoop. Dit deel zal het einde zijn van de Jon Watts trilogie, die in 2017 begon met 'Spider-Man: Homecoming'. Weten de makers de trilogie op een hoogtepunt af te sluiten?
Nadat Quentin Beck/Mysterio (Jake Gyllenhaal) Peter Parker/Spider-Man (Tom Holland) erin heeft geluisd voor moord en zijn identiteit aan de wereld heeft onthuld, worden Peter, zijn tante May (Marisa Tomei), MJ (Zendaya) en Ned Leeds (Jacob Batalon) aangehouden door de autoriteiten.
Peter's leven staat op zijn kop. De media beschilderd hem als een moordenaar en zijn vrienden en hij worden afgewezen op alle colleges.
Plots krijgt Peter een idee. Hij bezoekt het Sanctum Sanctorum om Stephen Strange om hulp te vragen. Strange stelt een spreuk voor die mensen zou doen vergeten dat Peter Spider-Man is. Maar wanneer Peter, Strange afleid tijdens de spreuk, gaat het mis.
Hoe mis is nog niet duidelijk, tot Peter aangevallen wordt door (voor ons) oude bekende vijanden. Aan Peter de taak om deze schurken te verslaan.
Persoonlijk ben ik niet de grootste fan van Hollands' Spider-Man geweest. Ik ben van mening dat hij té veel speeltjes heeft en té veel lijkt op een "Iron Man junior". Maar dit alles neem ik na het zien van deze film terug...
Deze film is een stuk persoonlijker, emotioneler en belangrijker dan ik had durven dromen.
Deze film voelt als een viering van bijna 60 jaar Peter Parker/Spider-Man content. Fans van de comics, films, games, cartoons e.d. zullen smullen bij het zien van 'Spider-Man: No Way Home'.
Het verhaal zelf voelt meer als een Peter Parker verhaal, die toevallig ook Spider-Man is. De makers weten op een briljante wijze Peter Parker en Spider-Man te onderscheiden en de nadruk te leggen op de persoonlijke gevolgen van Peter's acties als Spider-Man.
Dit zorgt er voor dat de film een stuk serieuzer is dan voorgaande Spider-Man films. Acties hebben daadwerkelijk consequenties.
Gelukkig zijn er ook momenten met humor waar ik hardop om moest lachen.
De makers van de film hebben een gewaagde keuze gemaakt om oude schurken uit eerdere films terug te brengen. Zo zien we Doc Ock (Alfred Molina) en Green Goblin (Willem Dafoe) uit de Sam Raimi trilogie, maar ook Electro (Jamie Foxx) uit Marc Webb's 'The Amazing Spider-Man' film.
Gelukkig hebben de makers dit perfect en logisch verwerkt in het verhaal. En wat is het toch geweldig om deze klassieke schurken samen op het witte doek te zien.
Ik zou een langdradig verhaal kunnen schrijven over hoe goed de cast de rollen speelt, maar ze waren allemaal, stuk voor stuk, ge-wel-dig!
Tom Holland en Willem Dafoe sprongen er voor mij met kop en schouders bovenuit, maar de rest liet ook een knap staaltje acteerwerk zien.
'Spider-Man: No Way Home' is een liefdesbrief aan het karakter Peter Parker/Spider-Man in alle vormen van media. Fans, jong en oud zullen erg genieten tijdens de film en zullen even een dag nodig hebben om te verwerken wat ze gezien hebben.
Ik durf met zekerheid te zeggen dat dit mijn favoriete MCU film is tot nu toe!
Reactie plaatsen
Reacties